• همیشه سعی کنید که گچ‌های مرغوب و دارای استاندارد را استفاده کنید.
• توجه داشته باشید که بهترین گچ برای گچکاری، گچ تازه تولید شده است (اگر انبارداری صحیح باشد، گچ را می‌توان تا یک سال هم نگهداری و استفاده کرد). گچ کهنه و آب دیده برای کار مناسب نیست. ملات گچی که کهنه باشد دیگر آن چسبندگی و مرغوبیت گچ نو و تازه را ندارد.
• برای پروژه گچکاری از تیم‌های حرفه‌‌‌ای استفاده کنید، تیم‌هایی که نمونه کارهای گچکاری آنها را مشاهده کرده باشید.
– جهت اجرای گچکاری از اکیپ کار آزموده که قبلا نمونه کار آن را دیده‌اید استفاده کنید. زیرا اکیپ‌های غیر ماهر علاوه بر اینکه ممکن است از نظر فنی کیفیت کار را پایین آورند، پرت زیاد مصالح خواهند داشت که دستمزد احتمالا ارزان‌تر آنها را پوشش می‌دهد.
– سطح گچکاری شده دیوار باید کاملاً صاف و صیقلی و شاقول و عاری از اعوجاج باشد که می‌توان این موضوع را با قرار دادن یک شمشه روی دیوار گچکاری شده، تست کرد.
– سقف گچکاری شده نیز باید کاملاً تراز و بدون موج باشد.
– رنگ گچ پس از خشک شدن باید کاملا سفید باشد.
– پس از خشک شدن کامل گچ نباید با فشار دست گچ فروکش کند و یا به اصطلاح پوک باشد.
– از گچکاری در دمای زیر صفر جداً خودداری شود.
– سطح گچکاری شده پس از خشک شدن باید کاملا سخت بوده و گرده سفید ندهد.
– قطعات فلزی مثل درب‌ها و فریم پنجره‌ها و ستون‌های فلزی و بادبندها باید قبل از گچکاری ضد زنگ بخورد.
– روی ستون‌های فلزی و بادبندها و قسمت‌هایی که لوله بخاری در دیوار قرار دارد قبل از گچکاری با توری مرغی پوشانده شود.
– در محل‌های اتصال ۲ دیوار با متریال مختلف، مثلا دیوار سفال به دیوار هبلکس و یا دیوار بتنی نیز از توری مرغی استفاده شود تا در اثر انبساط و انقباض متفاوت دو متریال، ترک در گچ ایجاد نشود.